Andrzej Orliński

Szczekocinianie. Wojciechowski Roman

Dzień Wszystkich Świętych skłania nas do wspominania bliskich spoczywających na cmentarzach. Płomień zapalonej świecy jest świadectwem naszej pamięci. Są jednak miejsca pochówków, które nikt nie odwiedzi. Bo są nieznane, bo są daleko, albo nie ma już tych, którzy mogliby pamiętać.

Wojciechowski Roman urodził się na Zarzeczu w 1899 roku. Był najstarszym dzieckiem stolarza Leona Wojciechowskiego i jego żony Ludwiki. W 1919 roku powołany do służby wojskowej trafił do 3. Pułku Piechoty Legionów. Jako szeregowiec uczestniczył w wojnach: polsko-ukraińskiej w 1919 roku i później w 1920 w polsko-bolszewickiej. Zginął 2 czerwca 1920 roku w bitwie pod wsią Brody, w dawnym powiecie Borysów. Tego samego dnia pochowano go w mogile przy drodze Brody-Mściż, ok. 1 km. od wsi Brody. Obecnie to obwód Miński na Białorusi. Miał zaledwie 21 lat.

Wiadomość o jego śmierci dotarła do Szczekocin dopiero w styczniu 1930 roku.

Akt zgonu Romana Wojciechowskiego przechował się w dawnych księgach meldunkowych, a fotografia w rodzinie jego siostry Heleny Żarnowieckiej.

W tym szczególnym czasie wspomnijmy Romana Wojciechowskiego i innych Szczekocinian poległych w walkach o wolność naszej ojczyzny, pochowanych w miejscach, do których nie sposób dotrzeć. Niech pamięć o nich trwa wiecznie.

Opublikowane na fb 31.10.2010